Op 25 mei 2005 ben ik gedoopt door volledige onderdompeling en in het doopbad ontving ik de Heilige Geest, dat wist ik omdat ik van God een andere taal kreeg om te bidden.
Maar daar ging wel iets aan vooraf. Ik ben religieus opgevoed en ging iedere zondag naar de kerk. Ik heb altijd geweten dat God bestaat, maar ik dacht dat het goed was zoals mijn ouders het mij hadden geleerd.
In 1995 kwam mijn dochter Jeanine tot de Heer en hoewel ik niet wilde luisteren naar wat ze zei, kon ik heel goed aan haar zien dat er iets bijzonders was gebeurd. Gedurende 10 jaar sprak ze regelmatig tegen mij over God en ze vertelde mij wat ik moest doen om een kind van God te worden, maar mijn oren zaten potdicht, de boodschap kwam niet binnen.
Uiteindelijk ben ik er toch over gaan nadenken en de eerstvolgende keer dat ze daarna tegen mij sprak waren mijn oren open en wist ik meteen dat dit de waarheid was en dat ik er iets mee moest doen. Mijn eigen redeneringen en wat ik vroeger had geleerd hielden mij nog een paar dagen tegen, maar gelukkig heb ik daarna de goede beslissing genomen. Voordat ik in het doopbad stapte had ik nog allerlei bezwaren, maar toen ik eruit kwam waren die allemaal verdwenen.
Hoewel ik met de Bijbel ben opgevoed, begreep ik heel veel niet, maar nu met de kracht van de Heilige Geest is dat veranderd en leer ik steeds meer. Ik ben genezen van een carpaal tunnel syndroom, een schouder die vastzat, buikklachten en een poliep in de galblaas die volgens de arts niet weg zou gaan en misschien groter zou worden, maar na gebed heeft God hem volledig weggenomen en was er niets meer van te zien.
Ik ben heel blij dat ik nu een kind van God ben en dat we altijd in de Geest kunnen bidden en danken, God is getrouw Hij is er altijd voor ons.
Annelies
