Ik was op zoek naar de juiste gemeente. Na een lange zoektocht op eigen kracht bad ik eindelijk tot God en vroeg Hem waar de juiste gemeente was, die Zijn woord overbrengt zoals in de bijbel beschreven staat. Ik kreeg mijn antwoord toen ik in Almere-stad liep. Ik zag een vrouw pamfletten uitdelen, wij keken elkaar aan en ik voelde dat zij mij over het woord van God wilde vertellen. Ik had die dag een druk schema en wilde met een grote boog om haar heen lopen, toen ik een stem in mij hoorde zeggen: ‘ga naar die persoon toe en luister naar wat zij te vertellen heeft.’ Ik wist gelijk dat het van God was en ik gehoorzaamde meteen.
Zij liet mij het geschrift Markus 16:16 uit de bijbel lezen. Ik begreep direct dat ik nog geen kind van God was en dat sneed diep in mijn hart. Die dag besloot ik om opnieuw gedoopt te worden onder water. Ik ontving de Heilige Geest met het bewijs van spreken in een vreemde taal. Het is de beste keus die ik ooit gemaakt hebt. Ik voelde een grote last van mijn schouders gaan en kreeg blijdschap en rust.
Ik vertelde een familielid over mijn keus en zij werd er erg boos over. Daardoor ging ik twijfelen of ik wel de juiste keuze gemaakt had. Huilend ging ik op mijn knieën, biddend tot God om mij meer bewijs te geven en elke twijfel bij mij weg te nemen. En dat deed God, want Hij is altijd getrouw.
In de loop van mijn wandel met God, heb ik vele ups & downs mee gemaakt. Een week voor dat ik zou trouwen, overleed mijn verloofde. Ik had weer een gebroken hart en voelde mij niet meer waardig om te leven. Ik maakte mezelf wijs dat iedereen beter af zou zijn zonder mij in hun leven. Ik was ervan overtuigd dat God mij deze keer niet kon genezen van een gebroken hart. Ik trof voorbereidingen voor wanneer ik er niet meer zou zijn.
Op een avond zaten mijn dochter ik TV te kijken. We keken naar een film, waarbij de moeder van een jongen overleed. Hij raakte zo overstuur en was dusdanig agressief dat hij alles in zijn kamer kapot sloeg. Mijn dochter keek mij aan en zei: ‘nou mam, dat ga ik ook doen als ik u verlies!’ Op dat moment dacht ik: ‘waar ben ik mee bezig, ik heb een kind te verzorgen’.
Dankzij mijn dochter koos ik weer voor het leven, voor God. Ik begon weer te bidden en mijn bijbel te lezen. God genas mijn gebroken hart, ik ben weer blij, gelukkig, tevreden, in wie ik ben in de Heer. Voor het eerst hou ik van mezelf en voel ik me waardig. Maar het belangrijkste is dat God mij waardig vindt.
Prijs de Heer, Amen.
Joainne
